Oso goiz Joan da Iosu Marko Martikorena, gure lagun-dantzariak. Burlatako Larratz dantza taldearen sortzailea izan zen. 46 urtez taldean, behar izan den guztietan.
Tafallan jaio zen eta beti mantendu zuen lotura. Iosu oso txikia zenean, bere familia Burlatara joan zen bizitzera, hirurogeiko hamarkadan oso azkar hazten zen herri batera. Eta Burlata gatazkatsu baina gizatasunez eta sozialki aberats horrekin murgildu zen. Txikitan, Flor Roja scout-ean aktiboki parte hartu zuen, eta, geroago, Euskal Herría peñan. Aldi berean, Beti Lagun mendi taldetik Larratz dantza taldea sortu zen, non bere partaidetza erabakigarria eta ezinbestekoa izan zen, bai bere sorrerarako, bai une zailenetan. Harro zegoen taldearen historiaz eta Larratzek Burlatako bizitza sozialari egindako ekarpenaz.
Iosuri buruz hitz egitea dantzei buruz hitz egitea da, baina batez ere herri kulturaz hitz egitea da, herriari darion kulturaz, kaleetan eta plazetan sortzen denaz, pertsonengandik hurbilen dagoenaz. Iosuren ezaugarri zen hori, hurbiltasuna, Marga maitearekin, familiarekin, lagunekin eta herriarekin erakusten zuen. Mekanikari fresatzaile lanetan orduak eman behar izan bazituen ere, beti zuen denbora lagunekin partekatzeko eta Burlatako gauzak egiteko. Inoiz ez zen parte hartzera mugatzen, zerbait gehiago eman behar zuen, zerbait berezia, bera berezia baitzen. Oso harro zegoen Axularreko dantza tailerretan zegoen parte hartze handiaz, ehunka pertsona pasatu baitira dantzatzen ikastera, harremanak izatera eta herri hobe bat eraikitzera. Bere kamerarekin erretratatzen zuen herria. Eta ez da ahaztu behar San Blasekin lotutako Haritz Berri mendi taldeari zer eskaintzen zion eta zer gozatzen zuen, asko faltan botako baitute, hainbeste pertsonarentzat izan duen garrantziagatik.
Iosuren oroitzapen politak gordeko ditugu, dantzari gisa, danbolina konpartsarekin batera edo klarete bota konpartituz mendi ibilaldietan. Pertsona bakoitzak bere oroitzapena izango du, baina denak izango dira atseginak horrela ikusten zuelako bizitza.
